Fyll i din e-postadress för gratis uppdateringar om Hönö IS Hönö/Björkö Dam A-lag
Du är redan följare. Får du inga mejl kan du redigera dina Notisinställningar under Mina uppgifter.
Klicka på bekräftelselänken i det mejl vi skickat dig för att börja ta emot uppdateringar från Hönö IS Hönö/Björkö Dam A-lag .
Hönö/Björkö Dam A-lag
Följ oss för uppdateringar
Hönö/Björkö – Askims IK 0-0
Låt oss slå fast det redan från början. Det finns 0-0-matcher och det finns 0-0-matcher. Det här var ingen av de typerna. Möjligtvis var det en 4-0-match eller 5-1-match, men ingen 0-0-match. Det börjar bli lite tradigt (slå upp det i skånskt/halländskt lexikon) att ha massivt spelövertag, men få så lite utdelning. På plussidan får vi ändå nämna att vi under 4,5 timmes spel inte ännu släppt in ett enda mål i serien. Det gör vi en stor tumme upp på.
Inför matchen konstaterade vi som inför de andra matcherna att vi spelar en cupfinal idag. Eftersom serien är kort och med flera duktiga lag så gäller det att vi plockar hem alla de poäng vi kan i varje match, även sådana här ”borde-vinna-matcher”. Även om vi saknade Frida sedan förra matchen, så kändes det ändå som vi borde kunna skapa tillräckligt mycket chanser för att ta hem det hela.
Och visst skapade vi chanser! På de första 15 minuterna så parkerade vi fullständigt på Askims planhalva. Vi har under dessa 15 minuter totalt 8 hörnor. Redan den första är en hårsmån från att resultera när vi gör en hörnvariant och Tilda drar ett skott från kanten på målområdet som Askim-målisen lyckas parera. Dessemellan har vi bollar som dansar runt i straffområdet som små eldflugor om sommaren. Tyvärr är Askim-spelarna hungrigare på att trycka bort bollen än vi är att trycka in densamma.
Om jag räknar rätt så har Askim sitt första skott på mål efter typ 20 minuter. Och då är det inget sådant där rykande, fräsande närstridsskott, utan en ballistisk missil från 25-30 meter som Hilda lugnt kan plocka upp i straffområdet. Visst har motståndarna några enstaka hörnor också, men de är Fille eller någon annan först på med huvud, fot eller annan valfri kroppsdel.
Som vi konstaterar i halvtid finns det mycket vi kan göra bättre: 1) vi kan anfalla med hela laget och inte bara med våra toppar, 2) vi kan gå in bättre i närkamperna och visa attityd, 3) vi kan använda hela laget i uppspelen och inte bara dra iväg bollen på våra anfallare som ska löpa, 4) vi kan skjuta mycket mer när vi väl är i straffområdet – typ futsaltåpajar, 5) vi kan lägga insticken diagonalt så att de inte hela tiden rinner ifrån våra djupledslöpande anfallare, o.s.v.
Samtidigt är inte allt dåligt. Vi har ett stabilt och säkert passningsspel där vi rullar ut våra motståndare från kant till kant. Askim spelar mest på våra misstag, och vill gärna ta grötiga närkamper. Den matchplanen är ganska enkel att läsa. Så spelförande kan ingen anklaga oss för att vi inte är idag, men Askim har också en hel del rutin i laget och vet hur de ska agera för att göra oss frustrerade.
Andra halvlek börjar som den första med att vi parkerar på deras planhalva. Även om vi i denna del av matchen inte har hjälp av vinden så lyckas vi ändå hitta igenom deras mittfält relativt enkelt. Det är i sista tredjedelen som det tar stopp. Ändå känns det som att med ett rågat decilitermått med tålamod så ska det trilla in en och annan boll.
Borgqvist har ett friläge där bolluslingen tyvärr rinner ifrån henne förtretligt. Julle har en smekning med höger yttersida i kryssribban och tillbaka in framför mål där det bara är svartröda spelare som dyker upp. Tilda har ett skott från straffområdeslinjen som målvakten precis lyckas tippa utanför stolpen. Ja ni hör, jag skulle kunna fortsätta skriva tills jag når ”Brott och straff”-nivåer. Visst har oturen grinat mot oss i avslutslägen även i föregående matcher, men den här matchen tog verkligen hem Diamantbollen i missade chanser. Lägg därtill 2-3 offsideavblåsningar i första halvlek och minst lika många i andra halvlek (en där Tilda friställs och som är lika långt ifrån offside som Trump är från Mahatma Gandhi), så förstår ni att det är osannolikt att vi inte får in en boll...
I slutet på matchen blir det t.o.m. lite nervigt och det känns lite osäkert om vi ens ska få med oss en pinne. Askim pressar högt och vi blir väldigt stillastående. Jag är lite osäker på om det beror på trötthet eller nervositet, men alldeles oavsett så blir det onödigt pirrigt när Askim har ett par halvöppna frilägen och även någon hörna som så när resulterar.
Vad lär vi oss av detta då? Ja, inte mycket mer än att så här kan fotbollslivet också vara. Det är bara att bryta ihop, lyfta blicken och sedan träna ÄNNU hårdare. Nästa gång ska chanserna sitta och då skulle inte jag vilja vara motståndare. I slutet av matchen får Andborn tyvärr en stenhård boll i pannan och tuppar av för en kort sekund. Vi hoppas verkligen inte att det var något allvarligt, utan att hon snart är tillbaka igen. Enligt de första rapporterna så verkar det ändå ha gått hyfsat.
Tack alla som stöttade oss idag! Nästa gång hoppas jag vi slipper de mentala födslovärkar som vi gick igenom idag och istället kan fokusera på ren och skär eufori.
Kommentera
Du måste logga in för att kommentera